Spade regen gemeente: leven in een geloofshuis en houding naar anderen
Een korte impressie (13)
Uit het boek ‘In het huis Mijns Vaders…’ door Jildert de Boer
Degenen die in het geloofshuis leven, bidden en werken, worden – zoals gezegd – financieel ondersteund door de gemeenteleden die een baan in de maatschappij hebben. Ongetwijfeld zijn er enige overeenkomsten tussen een geloofshuis en een klooster, zoals er ook enige verwantschap lijkt te zijn tussen biechten tegenover een Rooms-katholieke priester en zondebelijdenis in het bijzijn van een getuige. Wel is het zo bij de Rooms-katholieke kerk dat de priester of pastoor vergeeft in de biecht en bij Spade Regen wil men zich alleen beroepen op het grote offer van Christus op Golgotha in het bloed van het Lam.
Het wekt de indruk dat sommige bewoners van een geloofshuis een leven leiden dat onder een bepaalde geestelijke druk staat. Dat wil niet zeggen dat zij geen humor kennen! Er zitten frisse, originele persoonlijkheden bij, maar er zijn er ook die een wat trieste, bedrukte indruk wekken. Voor zover ik heb meegemaakt, is er over het algemeen een gemoedelijke sfeer in het geloofshuis.
De gemeenteleden komen voor hun geestelijke opbouw en samenkomsten regelmatig naar het geloofshuis. Bij speciale noden kunnen zij er wat langer verblijven voor intensieve, pastorale zorg. Positief is dat deze mensen toegewijde bidders zijn. Het streven is dat de gebedskamer in de geloofshuizen nooit leeg is (door ‘kettinggebed’), maar dit ideaal kan niet helemaal gerealiseerd worden in alle geloofshuizen als er gemiddeld te weinig mensen wonen. In de week voor de conferentie (in Nederland eind juni of begin juli) wordt er intensief 24 uur per dag bij toerbeurt gebeden. Men bidt vaak voor zendelingen, ook voor velen buiten de eigen kring. De gezamenlijke bidstond begint dagelijks ’s morgens om 6.00 uur.
Levensstijl en verleidende invloeden
In de geloofshuizen wordt regelmatig gevast, een bijbels gebruik dat bij veel christenen in onbruik geraakt is (terwijl Moslims hun verplichte vastenmaand de Ramadan houden). Zaterdag is een dag waarop op vrijwillige basis gevast wordt.
Men houdt zich aan de oudtestamentische spijswetten. Ze eten bij Spade Regen geen onreine dieren, gebruiken daarom bijvoorbeeld geen varkensvlees, geen konijnenvlees, geen garnalen, geen mosselen en geen paling. Verder roken Spade Regen-leden niet, drinken geen alcohol en geen cafeïnehoudende koffie.
Een televisietoestel vindt men in de kring van de Spade Regen Zending niet vanwege de verleidende invloeden die er vanuit kunnen gaan. Overigens kijkt men wel naar waardevolle zaken op de computer via ‘uitzending gemist’ en op de computer worden ook dvd’s gekeken met een nuttige inhoud. Hierin is men de laatste vijf jaar minder streng geworden.
In het oude Spade Regen las men alleen de eigen geestelijke lectuur, waarbij slechts de Zuid-Afrikaanse heiligingsprediker Andrew Murray als uitzondering ook gelezen mocht worden. Tegenwoordig lezen de meeste Spade Regen-mensen ook goede, verantwoorde andere geestelijke lectuur tot opbouw.
Verhouding Spade Regen Gemeenten tegenover andere kerken en gemeenschappen
In de onderstaande weergave maken we gebruik van de lezenswaardige brochure van Friedrich Höflinger ‘Die Spätregenmission – Eine Erweckungsbewegung des 20. Jahrhunderts’, uitgegeven door Schriftenmission, Holhäuserstrasse 22, 73 117 Wangen, Duitsland. Friedrich Höflinger is al 29 jaar lid van de Spade Regen Beweging. We citeren en vertalen daaruit blz. 35 en 36:
Bij christenen zijn er veel graduele onderscheidingen: in de kennis van de christelijke waarheid, in de consequentie van de navolging van Jezus, in de overwinningskracht van de Geest en in de liefde tot God.
In Spade Regen stelt men dat de Bijbel van christenen verwacht dat zij naar heiliging jagen, dat het ook tijdens het aardse leven geen stilstand in geestelijke groei mag geven (Ef. 4:13-15; 1 Pet. 2:2; Heb. 5:13-14; Heb. 12:14). Daarom is het belangrijk dat er voor de onderscheiden vormen van christen-zijn onderscheiden ‘geestelijke scholingsplaatsen’ (kerken en gemeenschappen) zijn met een verschillend aanbod. Deze veelvoudigheid ziet Spade Regen als een zegen voor de christenheid.
Het speciale geestelijke aanbod van Spade Regen en de geestelijke verwachtingen die daar gewekt worden houden automatisch zulke christenen af:
- Die met hun christelijke standpunt tevreden zijn en niet naar meer zoeken.
- Die met een afgeronde theologie naar Spade Regen komen en niet meer bereid zijn zich door God te laten onderrichten of te veranderen.
- Die zich slechts met kleinigheden ophouden (bijv. de speciale spijsgeboden) en het wezenlijke (het belijden voor een andere getuige, de totaalovergave, enz.) in Spade Regen over het hoofd zien.
- Die erheen gaan om fouten te zoeken en die zal men altijd vinden bij mensen. Want wie in Spade Regen zegen zoekt, zal zegen vinden. Wie daar fouten zoekt, zal genoeg fouten vinden. Want er zijn geen volkomen mensen op aarde.
- Die zich door de geestelijke verwachtingen van de Spade Regen Zending geestelijk overvraagd voelen. In de praktijk kan men zulke overvraagde christenen daaraan herkennen dat zij voortdurend over deze of die zaak van de Spade Regen Zending iets aan te merken hebben. Diegenen die zich echter in de Spade Regen Zending vooruitgeholpen en juist verstaan voelen, hebben helemaal geen moeilijkheden de geestelijke verwachtingen van de Spade Regen Gemeenten te accepteren.
- Die zich door God anders geleid voelen. Want er zijn vele consequente en ernstige christenen, die zich in andere kerken ingeschakeld zien en die zich daarom niet bij de Spade Regen Zending aansluiten.
Jezus heeft door middel van het profetische spreken al meermalen duidelijk verklaard dat Spade Regen-mensen andere kerken en gemeenschappen met rust gelaten moeten worden. Consequent gezien betekent dit dat Spade Regen-mensen andere kerken en gemeenschappen niet (ver)oordelen.
Dat sluit echter niet uit dat afzonderlijke Spade Regen-leden doelmatig andere christenen uit andere kerken op de geestelijke mogelijkheden van de Spade Regen Zending wijzen en hen uitnodigen de diensten te bezoeken.
In het geval dat afzonderlijke Spade Regen-mensen desondanks andere kerken zouden kritiseren, betekent dit nog niet, dat dit vanuit Spade Regen-standpunt juist is.
Ook de leden van Spade Regen zijn onvolkomen mensen, die weliswaar de heiliging najagen, die echter zoals Paulus en vele andere christenen niet van zichzelf beweren, dat zij deze heiliging al voor 100% bereikt hebben (vgl. Fil. 3:12-16).
Tot zover de interessante weergave van broeder Friedrich Höflinger.
Verspreiding van de Spade Regen Beweging
Zij hebben in Nederland ongeveer 100 leden, maar deze beweging is wel in alle werelddelen vertegenwoordigd met haar geloofshuizen en er maken 10.000 mensen wereldwijd deel van uit, van wie de meesten in Zuid-Afrika, Zimbabwe en Duitsland wonen.
In elk geloofshuis wordt na de zondagmorgensamenkomst een gratis warme maaltijd bereid voor ieder die aanwezig is. De gemeenteleden reizen vaak de vorige dag al van behoorlijke afstanden naar het geloofshuis, hebben op zaterdagavond samenkomst en overnachten in het geloofshuis.
Hun lectuur reiken zij eveneens gratis uit. Dat zijn voornamelijk brochures, waarvan de meeste zijn geschreven door dr. A.V. Krige, zoals onder meer: ‘Het bloed van Jezus’, ‘De doop’, ‘Sferen, waarin de mens zich bewegen kan’ en ‘Halleluja’. Het is nuttig, zeker in onze Nederlandse situatie, zijn brochure ‘Licht op de ware uitverkiezing en op de wanbegrippen daarover’ te lezen.
Periodiek verschijnen er bladen: de ‘Omsendbrief’ (eens per kwartaal) uit Zuid-Afrika, tevens een vertaalde versie in het Engels als ‘Epistle’, de ‘Rundbrief’ (tweemaandelijks) uit Duitsland. Deze bladen zijn gevuld met geestelijke artikelen en getuigenissen, onder meer van conferenties. Onregelmatig verscheen vanuit ‘Hefsibah’ het Nederlandse tijdschrift ‘Thuis in ’t Huis.’ Dat blad zag er goed uit en werd levendig door de diverse rubrieken, maar was als uitgave vrij duur. In het najaar van 2012 is dit vervangen door een eenvoudige, beknopte, maar fris eruit ziende en vaak verschijnende nieuwsbrief onder de naam ‘Hefsibahnieuws.’ Deze voorziet in een behoefte.
Bij het geloofshuis ‘Jatniël’ in Benoni, het hoofdcentrum van de Spade Regen Zending in Zuid-Afrika, staat hun tempel voor conferenties met ongeveer 3000 mensen die in december 1976 officieel werd ingewijd door Mrs. S.J. Smalberger, de tweede voorzitter (Maria Fraser is in 1972 overleden). Na haar kreeg Pieter van Vuuren de leiding. De huidige leiding berust bij broeder-‘president’ Fanie van Vuuren (geen familie van Pieter van Vuuren).
Het hele Jatniël-complex is praktisch zelfvoorzienend.
In Zuid-Afrika, Namibië en de laatste jaren vooral ook in Zimbabwe heeft de Spade Regen Zending verhoudingsgewijs de meeste verspreiding en aanhang gekregen. Buitenstaanders hebben hen daar de bijnaam ‘Die Blourokke’ gegeven.
Geef een reactie