Het eerste en het tweede lichaam van Christus.
De reproductie van het leven van Jezus in de zonen Gods
Het eerste lichaam
Onze Heer leefde 33 jaar op deze aarde en zette daar in letterlijke en figuurlijke zin zijn voetstappen. Nu in het laatst der dagen heeft God tot ons gesproken in de Zoon (Hebr.1:1).In Hem werd het Woord vlees. In Hem kwam Gods hoge woord eruit! Hij belichaamde het Woord, leefde het Woord van de Vader uit en sprak het Woord van leven tot de mensen. In het Woord was leven en het leven was het licht der mensen (Joh.1:4). Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en zijn discipelen hebben zijn heerlijkheid aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid (Joh.1:14). Het eerste lichaam van Christus wandelde als de mens Jezus Christus op twee benen op aarde rond en zijn bediening beperkte zich slechts tot de verloren schapen van het huis van Israël (Matth.15:24). Jezus sprak over de tempel Zijns lichaams (Joh.2:21).
Het tweede lichaam
Nu is de gemeente Zijn lichaam en Zijn tempel (bijv. Efeze 2:16,21,22). Wij, die tot geloofsgehoorzaamheid in Jezus Christus zijn gekomen (Rom.1:5), vormen het tweede lichaam van Christus op aarde. Het eerste lichaam volbracht zijn taak op aarde, zoals Jezus Zelf aangaf: “Ik heb U verheerlijkt op de aarde door het werk te voleindigen, dat Gij Mij te doen gegeven hebt” (Joh.17:4). Om tot dit doel te komen moest de Christus lijden, om in zijn heerlijkheid in te gaan (Luc.24:26). Voor het tweede lichaam van Christus -de gemeente- geldt eveneens de weg via lijden tot heerlijkheid (Rom.8:17; 1 Petr.4:13).
De apostel Petrus schreef over de geloofsstrijd tegen de duivel die Jezus in het eerste lichaam van Christus volledig tot overwinning had gebracht. Nu staan wij in diezelfde strijd met de krachtige opdracht: “Wederstaat hem, vast in het geloof, wetende dat aan uw broederschap in de wereld hetzelfde lijden wordt toegemeten” (1 Petr.5:9). Hetzelfde lijden wordt aan ons volbracht, zegt de Statenvertaling.
Paulus kon schrijven: “Thans verblijd ik mij over hetgeen ik om uwentwil lijd, en vul ik in mijn vlees aan wat ontbreekt aan de verdrukkingen van Christus, ten behoeve van zijn lichaam, dat is de gemeente” (Col.1:24).
De weg tot dezelfde heerlijkheid van Jezus
Jezus is de weg niet slechts voor ons gegaan -als plaatsvervangend offer ter verzoening van onze zonden- ,maar opdat wij in diezelfde weg, namelijk in Zijn voetstappen, zouden treden. Met andere duizelingwekkende woorden: dat in het tweede lichaam van Christus DEZELFDE GODDELIJKE MOGELIJKHEDEN aanwezig zijn, als die in het eerste lichaam van Christus op aarde geopenbaard werden! In het tweede lichaam -de broederschap of de gemeente- gelden dezelfde werken en nog grotere dan deze, want Ik (=het eerste lichaam van Christus) ga naar de Vader (Joh.14:12). Sommigen leggen dit zo uit dat als Jezus drie mensen uit de doden opwekte, dat wij er dan minstens vier zouden moeten opwekken in Zijn naam… De bedoeling van dit vers is veeleer dat het tweede lichaam van Christus niet slechts gebonden is aan een bediening voor de verloren schapen van Israël, maar dat het wereldwijd kan functioneren, waardoor het grotere werken kan voortbrengen. Jezus kon zeggen: “de Geest des Heren is op Mij, daarom, dat Hij Mij gezalfd heeft” (Luc.4:18). Het tweede lichaam van Christus kan nu op vele plaatsen tegelijk wandelen in de kracht van de heilige Geest en zowel Zijn leven openbaren als Zijn (grotere) werken doen!
Nu kan het Woord gestalte krijgen in ons. Op onze beurt kunnen wij het Woord lezen, doen naar het Woord, spreken als het Woord en -buitengewoon heerlijk- worden als het Woord! Dan wordt ons leven als het Woord op twee benen, heel concreet: te aanschouwen en te tasten, door het geopenbaarde leven, evenals dat bij Jezus het geval was (1 Joh.1:1,2). Het wonderlijke is dat Hij Zich niet (op grond van ons zondige verleden) schaamt ons broeders te noemen, want Hij die heiligt, en zij, die geheiligd worden, zijn allen uit één (Hebr.2:11). Wij worden door de Geest tot dat wat het Woord zegt: een (tweede) lichaam van zonen, gelijkvormig aan het (eerste) lichaam van de Zoon! God wil vele zonen tot heerlijkheid brengen (Hebr.2:10), die als heilanden de berg Sion bestijgen (Obadja 21, St.Vert.; Openb.14:1) en zowel gericht zullen oefenen alsmede de zuchtende schepping herstellen.
Gehoorzaamheid of uiterlijk vertoon?
Natuurlijk wandelt dit tweede lichaam van Christus in dezelfde gehoorzaamheid als het eerste lichaam van Christus heeft gedaan!
Anders wordt de gemeente een schijnvertoning, wat inderdaad helaas ook veel gebeurd is in het imitatie- en namaakchristendom , dat de Bijbel typeert als Babel, de grote hoer. Daar waar met niet allereerst bezig is met een (innerlijk) leven met Christus verborgen in God (Col.3:3), bestaat het grote gevaar dat men zichzelf verliest in uiterlijk vertoon en religieus amusement. Ook de strijd in de hemelse gewesten wordt daarbij allengs losgelaten, of deze wordt als van minder belang beschouwt. Wij zien als men geestelijk aan het “plafond” zit, dat de mensen toch met iets bezig gehouden moeten worden, bijv. opwindende gebeurtenissen, allerlei verhaaltjes en een flinke dosis entertainment, onder meer via muziek. Het babylonisch-religieuze moet dan de onverdeelde, innerlijke toewijding aan Christus en de gehoorzaamheid aan het Woord in de gemeente Gods trachten te compenseren, wat niet mogelijk is, maar waardoor sommigen betoverd worden. De gestage, innerlijke vernieuwing door Gods Geest wordt dan ingeruild voor veel geschreeuw en weinig wol!
In Babel vindt men vaak een geloof in Jezus zonder zijn weg van gehoorzaamheid te willen gaan . We bemerken dan dat men zich gaat richten op het zoeken naar bijzondere manifestaties en speciale ervaringen. Dit bevredigt tijdelijk het gevoelsleven, maar het levert geen geestelijke inhoud en vooruitgang op. Laten wij losbreken uit deze vermenging, waar wij ermee te maken krijgen!
Jezus’ leven komt tevoorschijn in de eerstelingen van het Lam
Als voor het eerste lichaam van Christus gold: “die geen zonde gedaan heeft” (1 Petr.2:22), dan kan het tweede lichaam van Christus het zich evenmin permitteren in de zonde te leven. In het eerste lichaam van Christus veroordeelde God de zonde in het vlees van Christus (Rom.8:3). In het tweede lichaam van Christus is eveneens het proces van de heilige Geest in ons werkzaam, opdat het lichaam der zonde teniet gedaan zou worden (Rom.6:6b, St.Vert.) en de werkingen des lichaams worden gedood (Rom.8:13).
Jammergenoeg heeft een surrogaatchristendom geleerd dat het tweede lichaam van Christus wel op kosten van het eerste lichaam van Christus kan (blijven) zondigen en dat de overwinning en heerlijkheid van Christus ons alleen maar wordt toegerekend, zonder dat dit realiteit en werkelijkheid in onze levens wordt. Op die manier blijft men steken in bedrog en valse schijn. Wij verstaan dat het tweede lichaam van Christus niet slechts kan consumeren en genieten van plaatsvervanging en zondenvergeving door Jezus Christus, ook al ligt hier door Gods genade uitdrukkelijk haar begin- en vertrekpunt. Zij zal de weg van het eerste lichaam van Christus -koste wat het kost- moeten gaan, om zichzelf reinigende Hem gelijk te worden (1 Joh.3:2,3), wat immers het volle doel van God met het tweede lichaam van Christus -de gemeente- is.
Hieruit begrijpen wij dat wij in trouw en volharding -het lijden van de verzoekingen doorstaande (Hebr.2:18; Jac.1:2,12-15)- een ontwikkelingsproces van heiliging dienen door te maken, teneinde de heerlijkheid van Christus -Zijn wezen in ons- te verkrijgen. Daartoe zijn wij geroepen als eerstelingen (2 Thess.2:13,14). De meeste christenen hebben jammer genoeg geen flauwe notie van de overweldigend grote, goddelijke mogelijkheden door de heilige Geest (Efeze 1;19), dat het leven van Jezus zich kan HERHALEN, of wellicht beter gezegd: zich kan REPRODUCEREN in de eerstelingen van het Lam.
U ziet wel dat dit niet de grote schare is, die hun gewaden gewassen en wit gemaakt hebben in het bloed van het Lam (Openb. 7:14), wat duidt op de vergeving van zonden, hoe heerlijk op zichzelf genomen dit behoud ook is.
De eerstelingen zijn echter de losgekochten van de aarde. Het zijn zij die het Lam volgen waar Hij ook heengaat! (Openb.14:3,4). Hebben wij in de gaten dat hiervoor de volle prijs betaald moet worden? Ook in hen wordt het waarheid, evenals dat in Jezus Zelf waar was: “in hun mond is geen leugen (of bedrog) gevonden; zij zijn onberispelijk” (Openb.14:5; 1 Petr.2:22). Dat wil zeggen: er viel in hen uiteindelijk niets meer te berispen! Voor hen was het geen vraag of iets “zonde” is. Hun gezindheid was en is: zover mogelijk bij de zonde vandaan blijven! Hoe? Door een discipelleven achter de Meester aan te leiden en niet de dingen die op aarde zijn te bedenken, maar te wandelen in de hemelse gewesten. Een discipel staat niet boven zijn meester, maar al wie VOLLEERD is, zal zijn als de meester (Luc.6:40). Wij staan nu in dit leer (en afleer-)proces, in de voetsporen van het Lam, opdat Zijn wezen in ons zal groeien en zijn zachtmoedigheid en nederigheid van hart (Matth.11:29) steeds sterker in de leden van het tweede lichaam van Christus gezien zal worden. Jezus leefde in die zin niet eenmalig, maar Christus in ons vlees geopenbaard wil zeggen, dat Hij nog eens “144.000” keer tevoorschijn kan komen! (Openb.14:1-5). Geloof deze heerlijke waarheid: Christus is komende, verschijnende in ons vlees en Zijn leven wordt geopenbaard tot zegen voor een schepping en een mensheid in barensnood. Men snakt naar de zonen Gods! (Rom.8:19). Laten wij er nu al in oefenen om allen in alles ter wille te zijn, niet om ons eigen belang te zoeken, maar dat van zeer velen, opdat zij behouden worden (1 Cor.10:33).
Jezus zichtbaar in ons
De grote vraag is wat er zichtbaar is geworden van het leven van Jezus in ons? Kan men het beeld van Jezus in ons zien, in zoverre wij daartoe gekomen zijn? In mindere of meerdere mate? Ontdekt men het als wij niet terugschelden, waar dit in de wereld heel gebruikelijk is? Of als men merkt dat wij onszelf niet verdedigen als wij onrechtvaardig lijden? Dat zijn voetstappen van Jezus! Als wij ons bewust ervan zijn met Hem gekruisigd te zijn, dat houdt dat tevens in: Christus leeft in mij! (Gal.2:20). Paulus hield met zijn eigen gerechtigheid op en liet Christus leven in zijn lichaam. Wat een levensmotto: “Christus zal worden grootgemaakt in mijn lichaam” (Fil.1:20). Als dat in Paulus kon, dan kunnen wij er ook gegrepen van raken dat Christus ook opnieuw in mij Zijn leven zal uitleven! Hierbij hoort het liefhebben van de gerechtigheid, maar ook het haten van de ongerechtigheid! (Hebr.1:9) Dat geldt niet mis te verstaan zowel voor Jezus als ook voor ons, Zijn deelgenoten! Wanneer wij ten bloede toe weerstand bieden in onze worsteling tegen de zonde (Hebr.12:4) dan worden wij zo hervormd (Rom.12:2) dat wij Hem de gelegenheid geven om Zichzelf door middel van ons te openbaren. Dan is het belangrijk niet sterk te zijn in woorden en zwak in daden, maar eerstelingen te zijn die het in ons geplante woord met zachtmoedigheid aannemen en omzetten in daden (Jac.1:18-22). De hervorming van denken als van Jezus, zet zich voort naar onze tong en naar onze handen en voeten en wordt zo verder in ons werkzaam, opdat het leven van Jezus ook van het tweede lichaam van Christus gaat afstralen. Om een praktisch voorbeeld te geven: als uw kinderen aan u denken, herinneren ze zich dan uw (vroegere?) chagrijnigheid, of het geweld waarmee u (destijds?) te keer ging, of weten ze dan inmiddels van uw geduld en uw vriendelijkheid als van Christus? Als wij nederig en eerlijk zijn, dan kunnen we in waarheid erkennen, dat we nog veel tekort, gebrek en gebedsnood op dit punt hebben. Niet door het aanwijzen van de meedogenloze aanklager van deze dingen, maar wanneer Gods Geest ons licht én hoop erover geeft. Wij zien hier althans persoonlijk nog veel te ontginnen “nieuw land”, om in te nemen aan goddelijke natuur in ons leven! Daartoe hebben we de Geest als onderpand ontvangen, om deze volle erfenis stap voor stap in bezit te nemen! (Efeze 1:14).
De onthulling van de zonen Gods
Laten we geloof hebben in Gods mogelijkheden en niet in menselijke onmogelijkheden, of in de duivel die brult: DAT NOOIT! Wat geweldig dat de Vader het beeld van Jezus in ons kan en wil REPRODUCEREN, als wij gewillig zijn Hem in ons dieper door te laten werken en weg te reinigen wat niet bij Hem past. Jezus zoekt immers zijn wederhelft, Zijn Bruid, een reine maagd! (2 Cor.11:2).
We strekken ons uit naar die dag dat Hij verheerlijkt zal worden IN zijn heiligen en met verbazing aanschouwd te worden IN allen die tot geloof gekomen zijn (2 Thess.1:10).
Wij verstaan dat deze verbazing over de volwassen, de volgroeide zonen Gods er alleen maar zal zijn, als daar een leven trouw in het verborgene voor Gods aangezicht aan vooraf gegaan is. Dan keert God ons op zekere dag als het ware binnenste buiten en wordt het beeld van de zonen Gods ONTHULD! Zo komt het tot de verwezenlijking van het fascinerende vers: “Wanneer Christus verschijnt, DIE ONS LEVEN IS, zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid”! (Kol.3:4).
Wees enthousiast voor uw heilige roeping en heb een levendige interesse in de heerlijke ontwikkeling die God u biedt, opdat u ten volle als zoon openbaar zult komen!
Geef een reactie