Het huwelijk: een drievoudig snoer

“Ik zag ook dat de mens alleen maar zwoegt en tobt en succes wil behalen, omdat hij jaloers is op een ander. Ook dat is zinloos en het najagen van wind. Het is waar: een dwaas zit met z’n handen over elkaar en ruïneert zo zichzelf. Maar toch: beter een beetje rust, dan veel gezwoeg en jachtig gejaag. Ik zag nog iets wat zinloos was: iemand was helemaal alleen; hij had geen kinderen en zelfs geen familie. Toch hield hij niet op te zwoegen en te tobben, nooit tevreden met zijn rijkdom. Maar voor wie tobt hij zich af en gunt hij zichzelf geen plezier? Ook dat is zinloos en een kwalijke zaak. Men kan beter met zijn tweeën zijn dan alleen, want twee weten meer dan één. En als de één valt, kan de ander hem helpen opstaan. Maar het is vreselijk als je alleen bent en valt; dan is er niemand om je overeind te helpen. En als je met zijn tweeën slaapt, heb je het warm; maar hoe krijgt iemand het alleen warm? Iemand alleen kan overweldigd worden, maar met zijn tweeën gebeurt dat niet zo gauw. Een gevlochten touw breekt niet gemakkelijk” (Prediker 4:4-12, Groot Nieuws Bijbel).

In een andere vertaling staat bij dat laatste: “een driedubbel koord krijg je heel moeilijk stuk”.

In de NBG – vertaling lezen we: “een drievoudig snoer wordt niet spoedig verbroken”.

De NBV heeft: “een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken”.

Het diepste doel in je leven

Als je trouwt, ben je blij en zowel de man als de vrouw zien de toekomst optimistischtegemoet. Je bent in de wolken, alles is rozegeur en maneschijn en je leeft de eerste zes “wittebroodsweken” misschien in een roes.

In het boven vermelde gedeelte lijkt het erop dat Prediker alles juist pessimistisch ziet. Hij heeft het erover dat alles zinloos is en het najagen van wind. Alles is reuze betrekkelijk. Hij spreekt over zwoegen en tobben, over jaloers zijn op het succes van de ander. Op zoek naar steeds meer: steeds hoger, steeds mooier, steeds duurder, steeds luxer, steeds sneller, al maar flitsender. De ogen van de mensen gaan maar rond en zijn nooit verzadigd.

Maar de vraag is: maakt al die jaloezie en dat jachtige gejaag, die hebzucht, zelfzucht en eerzucht de mensen niet eerder tot zuchtige en zuchtende mensen, in plaats van tot tevreden, blije en gelukkige mensen, zoals je bij een bruidspaar kunt zien?

Prediker zegt eigenlijk: zowel “work aholic’s” als luiwammesen zijn beide niet gelukkig. Zowel overmatig werken als lege luiheid dragen hun deel bij aan het verdriet van mensen. Te midden van dit drijfzand, waarin niemand kan staan, verwijst de Prediker naar God, die je leven vaste grond onder de voeten geeft.

De jacht naar rijkdom en genot zonder God levert tenslotte niet de echte vrede, de pure vreugde of het feest van een blijvende, stabiele eenheid tussen man en vrouw. Man en vrouw kunnen aan elkaar gehecht worden met de “driecomponentenlijm” van God. Trouwen is houden!

Veel mensen denken: zolang je maar lekker bezig bent met je gezwoeg voor je werk, je getob voor je studie, je carrière, je weldoortimmerde huis, je hobby’s, je pleziertjes en je uitjes, voel je de leegte niet. Zolang je je met van alles en nog wat probeert op te vullen, heb je niet werkelijk door dat je ondanks je BOL staan van uiterlijke welvaart je ondertussen HOL kunt blijven van binnen. Er is meer dan je buik en je beroep!

Het vacu?m in de mens

Je kunt soms denken: waar doe je het allemaal voor? Misschien voor niemand, zegt Prediker, of hooguit voor jezelf. Er is een vacu?m in de mens dat feitelijk alleen maar gevuld kan worden door de Schepper, door God Zelf, die ons leven zin, inhoud en doel kan geven! God heeft de eeuwigheid in ons hart gelegd (Pred.3:11).

Helaas leven vele mensen voorbij aan die schrijnende lege plek in hun binnenste die bestemd is voor de Geest van God, die ons leven op de beste manier kan coachen en koersen. Daarom stoppen ze zichzelf van alles toe, om de leegte niet of althans minder te voelen. Ze hebben meer liefde voor God dan voor genot, ondanks misschien een schijn van religiositeit (2 Tim.3:5).

Laten we hoop houden dat mensen stilgezet worden en hun diepste, innerlijke nood gaan beseffen, zodat er ruimte komt voor God. Men kan zich uiterlijk het apezuur werken voor een goed loon wellicht, maar wat is belangrijker dan ware rust en vrede van binnen met God? En wat is er daarbij mooier dan een dieper, innerlijk contact en gezelschap en communicatie met je medemens, of – waar we nu aan denken – tussen man en vrouw in het huwelijk?

Twee geneesmiddelen

Hoe komen we eruit met de pessimist Prediker, die het niet lijkt te zien zitten en een optimistisch bruidspaar, dat het ziet zitten met elkaar? Prediker die roept: alles is ijdelheid, leg, waardeloos, zinloos en najagen van wind. Toch geeft die Prediker ook twee geneesmiddelen in het genoemde Bijbelgedeelte:

  • de vriendschap
  • het huwelijk

We kunnen in goed gezelschap verkeren met elkaar! De Heer heeft mensen als sociale wezens geschapen! God wil geen kluizenaars (in een hutje op de hei alleen), geen kloosterlingen (achter dikke muren van de buitenwereld gescheiden), geen pilaarheiligen (die hoog verheven denken dat ze beter zijn en het beter weten), geen doe – het – zelvers, solisten, Einzelgängers of egotrippers.

Alleenstaanden hoeven in de gemeente van de levende God niet eenzaam te zijn, maar mogen over en weer in vriendschap en broederschap betrokken zijn en worden. Zij zijn in Gods ogen niet minder dan gehuwden en in Zijn plan heeft Hij hen niet zo goed op het oog. God zoekt heel gewone mensen, die ieder hun bijzondere leven met elkaar willen delen en alles gemeenschappelijk willen hebben. We zijn als mens een relatiewezen!

Bij het huwelijk gaat het ten diepste om elkaars hart te delen, maar dat blijft een levenslange oefening en ontdekkingstocht.

Wat Prediker aanreikt

Prediker noemt drie dingen:

  • Hulp in nood voor elkaar.

Als de één valt, richt de ander hem/haar weer op. Wanneer de één het even niet ziet zitten, zegt de ander: kop op, jôh! Met z’n tweeën ben je beter bestand tegen de levenssituaties dan op je eentje.

  • Wederzijdse warmte en genegenheid.

In letterlijke zin in bed nem je als een kruik of warme deken voor elkaar. Daarbij hoort het kroelen, het kriebelen en het koesteren. Kortom: tijd voor tederheid!

Figuurlijk verwarm je elkaar door gezelschap, aandacht, die blik van verstandhouding en genegenheid. En – niet te vergeten – in de gemeente vuren we elkaar aan tot liefde en goede werken (Hebr.10:24).

  • Samen sta je sterk.

Je bent ver-e-nigd in de echt. Een echtpaar, of wel een écht – paar! Samen kun je de geestelijke vijand overwinnen! Je staat samen pal in de geestelijke wereld, bijvoorbeeld:

-moedeloosheid gaat eraan, als we samen staan.

-bezorgdheid krijgt geen voet, als je elkaar steeds

ontmoet.

-van bokkigheid en knorrigheid naar elkaar en anderen

mag je gaandeweg bevrijd worden (dat is toch meer iets

voor dieren!).

Het beeld van de driehoek en het drievoudige snoer

Met z’n drieën sta je nog steviger in de schoenen. Het gaat om een drievoudig snoer: de drie draden aaneengeknoopt van God, man en vrouw.

Je kunt het ook vergelijken met van driehoek met God in de bovenste hoek aan de top, de nummer één in je leven en de man en de man en de vrouw in de beide onderste hoeken. Het is de driehoek van gemeenschap, van intense vreugde en genieten van het leven onder de zon. Sommige mensen denken dat een christen dit niet mag en dat niet mag, maar ook een christen mag voluit feest vieren. Hij wil blijven binnen die prachtige driehoek, want daar functioneert:

  • Gebed: persoonlijk en samen: “the family that prays together, stays together”!
  • Communicatie: “do not forget to communicate” (vergeet de mededeelzaamheid niet – Hebr.13:16).

Het gaat bovenal om het betrekken van God in eigen leven en in elkaars leven. Vervolgens om het elkaar betrekken in alle dinegn die je doet, zodat je jezelf aan elkaar kunt toevertrouwen en meer en meer een open boek voor elkaar kunt worden.

Wat maakt de kabel?

“De derde sterng maakt de kabel”. Deze spreuk hing ergens op een muur en dat is een lijfspreuk voor huwelijken. Met die sterke kabel van God kan de relatie tussen man en vrouw tegen een stootje. Ook als het stormt, gaat dan het huwelijksbootje niet ten onder, als beide echtelieden maar blijven vasthouden aan dat “lijntje naar boven”, beter gezegd: die stevige kabel van en naar God. Wanneer er een kink in die kabel komt doordat je elkaar onredelijk behandelt, of een zonde begaat ten opzichte van God, vraag dan vlug om vergeving, zodat de breuk in de kabel snel hersteld kan worden. Elkaar vergeven is een daad van je wil, terwijl je gevoel daar nog niet in mee is, maar laat je gevoel dan niet nog eens heel lang na pruttelen.

Het gaat om een driedubbel koord, dat niet gemakkelijk te breken is, om drie innig in elkaar vervlochten draden. Zo’n drievoudig snoer is veel sterker dan één enkele draad en ook sterker dan een tweevoudig snoer, want daarmee trek je het soms of vaak nog niet. Het zijn drie snoeren: God – man – vrouw met een fantastische levensrichting naar Gods plan. Dat wordt niet spoedig verbroken! Het mag, kan en zal standhouden in het huwelijk tot de dood ons scheidt!

In de gemeente van de levende God is echtscheiding de onmogelijke mogelijkheid. Wij gaan niet uit van een ex – ex – ex verhaal, dat we in de wereld om ons heen regelmatig horen. Ons uitgangspunt is: zoals God het origineel in den beginne bedoeld heeft (Matth.19:3-9). Bij uitzonderingen op die gouden regel zoeken we aan de hand van woorden van God naar wijze oplossingen. In die gezindheid mogen we aan gezonde huwelijken bouwen in een gebroken wereld.

In levenslange harmonie met elkaar

Trouwen vraagt om een blijvende, volhardende liefde. Met je trouwen geef je een stuk eigen leven uit handen en je zegt: hoe kan ik ervoor zorgen dat die ander tot bloei komt? Daarbij is het goed om je eigen zwakke punten eerlijk onder ogen te durven zien. Je bent er om aan te vullen, begrip te leren, geduld te oefenen en te groeien in fijngevoeligheid. Dat alles maakt de band meer hecht en echt!

Alleen samen ben je compleet en leer je elkaar te verstaan, aan te voelen, te dienen, je op te offeren, respect te tonen, jezelf weg te cijferen en elkaar te aanvaarden. Dat is niet negatief: “nu zijn we levenslang tot elkaar veroordeeld”. Evenmin werkt het zo dat je zou bidden: “Heer, verander die ander”, maar veel meer: “Heer, verander MIJ”! En wat je bij die ander ziet, doe dat bij jezelf teniet! Kies ervoor om elkaar niet te kwetsen. Zijn we niet allemaal ontzettend kwetsbaar als één enkel dun draadje?

Wat mooi als we ondersteund gaan worden door dat tweede snoer en dat oersterke, onbreekbare derde snoer van de Heer! Laten we altijd in die harmonie met God en met elkaar blijven wonen. Als we elke dag voortdurend Gods vrede in hart en huis gaan ervaren, blijft ons huwelijksleven –ondanks strijd en moeilijkheden – blij en fris!

Jildert de Boer

Laat een antwoord achter aan Hermien van der Linden-Hoogeveen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *