Het ultra-charismatische gevaar deel 2
Het ultra-charismatische gevaar
Deel 2
Hoe deze fenomenen/manifestaties te beoordelen
Wij zien het verschijnsel van manifestaties (o.a. het vallen in de geest), zoals dat in onze tijd in ultra-charismatische samenkomsten populair is, daarom als een psychologisch fenomeen dat menselijke emoties vanuit het zielenleven oproept of in bepaalde gevallen als een uiting van demonen. God werkt niet met dergelijke vernederende taferelen, maar richt juist mensen op om een recht spoor met hun voeten te maken. Nergens in de Bijbel vallen mensen om of achterover door de tussenkomst van een bediening door een ander mens, zoals in hedendaagse ultra-charismatische kringen populair is door aanraking en handoplegging.
Het is triest als mensen die in de naam van God optreden, menigten bespelen door manipulatie, sensatie, hypnotiserende effecten en massabegeestering of massahysterie. Het achterover vallen van mensen (‘slain in the spirit’) door handoplegging van predikers en daarbij opgevangen worden door anderen (‘catchers’) is een manifestatie die niet vanuit de Bijbel onderbouwd kan worden. Er is sprake van betovering en bedwelming en mensen komen in een roes terecht. Daarom moeten we die – en ik meen ook de Geest van God te hebben[1] – (ver)mijden!
God verheugt zich echter in mensen die hun knieën voor Hem buigen of languit voorover zich voor Hem neerwerpen, om Hem vol eerbied, nederigheid en ontzag te aanbidden! Dat is heel iets anders dan de onesthetische en soms weerzinwekkende vertoningen die men ziet in samenkomsten waar de manifestatie van het vallen in de geest en vergelijkbare uitingen gepromoot worden.
Zelf heb ik dat een aantal jaren terug waargenomen op het ‘Soul Survivor’-festival te Nulde toen men op een gegeven moment zei: “Nu gaan we wachten op de heilige Geest…”, waarop er kort daarna allerlei manifestaties plaatsgrepen in de grote tent met jongeren, waaronder ook het ‘lachen, schudden en beven in de geest.’
De Heer is er echter niet op uit om mensen te vloeren en uit te schakelen op de grond, maar om ze op te richten, te herstellen en in te schakelen, om ze te laten staan als overwinnaars in de geestelijke strijd.
Het bewijs dat broeder Willem Ouweneel in zijn boekje ‘Vallen in de Geest’ uit de Bijbel meent te lezen (hij zegt: “ik wist niet dat de Bijbel er zoveel over zegt”), is erg mager en nader bezien zelfs flinterdun! Met alle respect voor onze broeder – hij kan ongeveer in dezelfde tijd een boek schrijven, waarin ik slechts een boek lees – ben ik ervan overtuigd dat hij op dit punt ernaast zit en zich met goede bedoelingen helaas ernstig vergist.
Naar mijn begrip – we hebben de teksten die men ervoor aanvoert de revue laten passeren – spreekt de Bijbel er niet over dat mensen door de kracht van de heilige Geest via een bediening achterover vallen. De Bijbel zegt wel dat de heilige Geest, terwijl Petrus deze woorden nog sprak, viel op allen die het woord hoorden.[2] Daarom kan ik het fenomeen ‘vallen in de geest’ na toetsing ervan niet vanuit Gods Woord positief onderbouwd zien en wijs ik dit verschijnsel als on-Bijbels af.
Menselijke, emotionele reacties zijn onvermijdelijk en niet op voorhand verkeerd, maar wanneer men zich laat drijven op gevoel en emoties en manifestaties bewust zoekt en oproept, is dat ongezond. Hier zullen we nuchter en waakzaam moeten blijven voor de misleiding van de boze. Christenen die zoeken naar dubieuze manifestaties, drijven vaak geleidelijk bij het Woord van God vandaan, in plaats van het Woord te gehoorzamen tot heiliging van al hun wandel.[3]
Daarom is het van wezensbelang dit soort verschijnselen te beoordelen door dichtbij de Bijbel te blijven en vanuit Gods Woord ons leven te voeden. We komen niet verder in het praktische leven als wij op zondag een gevoelsmatig opgepepte, zweverige dienst bezoeken. In de gemeente van de levende God gaat het erom dat wij wapens krijgen aangereikt die ons helpen in de realiteit van de goede strijd van ons dagelijks leven op maandag, om te beginnen met het overwinnen van een ochtendhumeur.
Men denkt dat er door het ‘vallen’, ook wel ‘rusten in de geest’ genoemd, ineens een sprongsgewijze vooruitgang in het geloof en verwerking van vroegere verwondingen, beschadigingen of trauma’s kan boeken, waardoor minder pastorale hulp nodig zou zijn. Dat gaat in tegen het gestage groeiprincipe van het Koninkrijk van God: “Alzo is het Koninkrijk Gods, als een mens die zaad werpt in de aarde en slaapt en opstaat, nacht en dag, en het zaad komt op en groeit, zonder dat hij zelf weet hoe. De grond brengt vanzelf (Grieks: automatē) vrucht voort: eerst een halm, daarna een aar, daarna het volle koren in de aar. Wanneer dan de vrucht rijp is, laat hij er terstond de sikkel in slaan, omdat de oogsttijd aangebroken is.”[4]
Naast Gods Geest resoneren er andere geesten mee. Daarom zijn dit soort buitenbijbelse manifestaties niet aan te bevelen, houden we ons er van weg en waarschuwen we ervoor. Deze ultra-charismatische verschijnselen zijn ronduit gevaarlijk en bevatten occulte elementen.
Het is verbazend dat sommige Nederlandse gemeenten met wie we in het verleden een bepaalde mate van verwantschap hadden tegenwoordig met weinig onderscheid van geesten zomaar in zee steken met ultra-charismatische stromingen die gelinkt zijn aan bijv. Toronto Airport Vineyard of aan Bethel Church in Redding, Californië, of in ons land connecties aanknopen met House of Heroes te Ermelo.
Men moet zich er goed van bewust zijn van wat men dan binnenhaalt aan hyper-charismatische manifestaties als men sprekers uit zulke kringen ruimte geeft. Helaas zijn veel leiders naïef en de risico’s voor de kudde worden onderschat. Men controleert te weinig wat de achtergrond is van bepaalde sprekers en hun dubieuze of bedenkelijke invloed. Of men laat zichzelf als leider klakkeloos bedienen onder handoplegging door extreme, gezalfde, ultra-charismatische leiders. Het onderscheid van velen is verdwenen en men begeeft zich klakkeloos in de stroom van het hyper-charismatische gebeuren, waarbij de Bijbel een bij-bel wordt.
Mannen van naam in Nederlandse (ultra-)charismatische kringen, zoals Jan Sjoerd Pasterkamp (in 2020 overleden) en Rob Allart (destijds de leider van de toenmalige Berea-beweging) lagen bijv. op de grond te ‘rollebollen’ toen Rodney Howard Browne (bijgenaamd ‘de kastelein van de Heilige Geest’) destijds – in 1999 – Nederland aandeed. Kennelijk is de ‘gave van onderscheiding van geesten’ in de vriezer gezet, want men is niet waakzaam wat er bij zo’n bediening allemaal vanuit de geestelijke wereld meevibreert.
Recenter belegde Hans Maat van het Evangelisch Werkverband in de PKN in 2016 en 2017 ‘There is more’-conferenties en nodigde daar als een van de sprekers de roemruchte Randy Clark uit, afkomstig uit de ‘Toronto-blessing.’ Hans Maat was zelf in 2014 al ‘gevallen in de geest’ onder de handoplegging van Clark. Dit veroorzaakte onrust en kritici spraken niet ten onrechte over ‘charismanisch’ en ‘charismagisch.’ De ‘There is more’-conferenties zijn doorgegaan en doen nog steeds hun invloed gelden. Pas op en wees alert voor de hyper-charismatische vloedgolf!
‘Charismatische beweging waarheen?’
In 1975 – 45 jaar geleden dus – schreef volle evangelie bijbelleraar J.E. van den Brink zijn pittige boek ‘Charismatische Beweging, waarheen?’ Met zijn welversneden pen en zijn scherpe, profetische blik schilderde hij de processen in de eindtijd. Het boek was eerder als artikelenserie in ‘Kracht van Omhoog’ verschenen onder de titel: ‘De toren van Babel en de tempel te Jeruzalem.’ Hij schroomde niet om leugen, bedrog en afval aan te wijzen en te ontmaskeren. Op niet mis te verstane wijze rangschikte hij verschijnselen als het zogenaamde ‘vallen of rusten in de geest’ onder de bouw van de toren van Babel. De namen en voorbeelden die hij 45 jaar geleden gebruikte zijn gedateerd, maar het onderscheiden van de geesten die werken onder andere namen en stromingen zijn nog steeds hoogst actueel!
Hij schreef dat het de tegenstander zal lukken een deel uit hun hemelse positie los te wrikken en dan op aarde te werpen. Zij hebben dus de weg door de hemelse gewesten en de strijd om de openbaring van zonen van God[5]te bereiken, losgelaten.
Een vervulling daarvan zien we nu al. De boodschap van het Koninkrijk der hemelen en het worden tot geestelijke mensen wordt ingeruild voor het brede ‘pinksterdom’ en de ‘charismatische beleving’, Rooms-Katholieken incluis. Dat holt achter modetrends en hypes aan, zoals de ‘Toronto-blessing (vanaf 1994), de Brownsville Revival (1995-2000) en de Lakeland Revival (2008), Hillsong uit Australië en tegenwoordig ‘Bethel Church’ in Redding, Californië. Daarbij acht men het nauwelijks van belang op je qui-vive te zijn en goed bij je positieven te blijven, geestelijk wakker om de werkingen der geesten te onderscheiden. Deze schakelen in dit geval de mens uit door hem in de geest te laten rusten (vallen), waardoor hij – buiten bewustzijn – blootstaat aan gevaarlijke infiltraties (vergelijk hypnose).
J.E. van den Brink schreef toentertijd in dit verband over ‘het recreatiecentrum van Babel.’ Een rake typering! Velen kiezen voor amusement met een geestelijk ‘swing en sfeer’-sausje, in plaats van gezond, vast voedsel tot opbouw voor de geest en groei naar een hemels leven reeds hier op aarde.
God de Vader wil ons niet in een ‘geestelijke roes’ of een ‘geestelijke bubbel’ laten leven met veel uiterlijk vertoon, maar Hij zoekt aanbidders in geest en waarheid.[6]
Hierbij een link naar de tekst van het door mij ter lezing aanbevolen boek dat niet digitaal op de website van Rhemaprint is opgenomen:
http://verdiepingenaansporing.nl/boek/charismatische-beweging-waarheen-door-j-e-van-den-brink
Wek doden op
Met het oog op de hyper-charismatische groepen zien wij ons ook genoodzaakt behalve wat de extreme manifestaties betreft, zoals vallen en lachen, ook meer te zeggen over dodenopwekking.
“Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen, drijft boze geesten uit. Om niet hebt gij het ontvangen, geeft het om niet.”[7] Deze viervoudige opdracht wordt zo nu en dan aangehaald door mensen die erg actief zijn met de charismata of geestelijke gaven en daarmee niet altijd wijs en voorzichtig omspringen. Mogelijk gebeuren deze ‘uitschieters’ in reactie op hen die er al te bang en wel heel erg voorzichtig mee omgaan. Zij vatten “wekt doden op” af en toe ook wel letterlijk op en zulke pogingen faalden als regel, op enkele zeer hoge uitzonderingen na. Dat leidt tot teleurstellingen en frustraties.
Daarbij kunnen we opmerken dat in de tijd van Jezus’ leven op aarde er geen voorbeelden zijn, dat de discipelen doden opwekten. Ook valt het op dat de opdracht “wekt doden op” niet genoemd wordt in het rijtje van de tekenen die de gelovigen zullen volgen.[8] Wij trekken daarom de conclusie dat deze opdracht van de Meester bovenal slaat op het opwekken van mensen die geestelijk dood waren door hun overtredingen en zonden.[9] Zoals gezegd komt het opgewekt worden van lichamelijke doden in de eeuwenlange christelijke praktijk slechts zeer sporadisch voor. Wanneer er in onze tijd getuigenissen over gegeven worden, dan zijn die vaak moeilijk verifieerbaar.
Opwekking uit de doden in de Bijbel
Het lijkt ons nuttig en verstandig het een en ander op een rijtje te zetten.
Toen Abraham verzocht werd – dus niet van Godswege, Hijzelf verzoekt niemand[10] – om Isaäk te offeren, heeft Hij overlegd bij zichzelf, dat God bij machte was hem zelfs uit de doden op te wekken en hij kreeg hem als het ware (bij wijze van spreken, NBG-vert.) daaruit ook terug.[11] Deze opkomende overweging is dus niet verkeerd, om aan God voor te leggen en daarmee bezig te zijn. Dit is nog sterker voor te stellen, als de indruk bestaat dat mensen voortijdig uit het leven worden weggerukt. Er is niets beters dan in je nood God aan te roepen.
In het Oude Verbond zien wij dat Henoch en Elia direct ten hemel voeren zonder de dood mee te maken.
Elia wekte de zoon van de weduwe van Sarfat op door zich driemaal uit te strekken bovenop het kind en hij riep tot de Here en zeide: Here, mijn God! Laat toch de ziel van dit kind in hem terugkeren. En de Here hoorde naar de stem van Elia, en de ziel van het kind keerde in hem terug, zodat het levend werd.[12]
Elisa zei tegen de Sunamitische op haar nood dat zij geen zoon had en haar man oud was: “Op deze tijd over een jaar zult gij een zoon hebben”. Dat gebeurde zo. Toen deze zoon groot geworden was en iets kreeg dat leek op een zonnesteek, waardoor hij stierf, stuurde Elisa eerst Gechazi met zijn staf om die op het gezicht van de jongen te leggen, maar er kwam geen geluid en geen levensteken. Elisa bad tot de Here en ging bovenop de jongen liggen, waarop het lichaam van de knaap warm werd en hij even later zeven keer niesde en zijn ogen opende.[13] De tweede dode die door contact met het lichaam van Elisa opstond, was iemand die zij in zijn graf gooiden en wegliepen. “En toen de man met het lichaam van Elisa in aanraking kwam, werd hij levend en verrees op zijn voeten.”[14]
Jezus wekte Zelf drie doden op: het dochtertje van Jaïrus, dat zo juist gestorven was[15], de jonge man te Naïn, wiens begrafenisstoet al onderweg was[16] en zijn vriend Lazarus, waar Jezus nog twee dagen ter plaatse bleef en er op de vierde dag reeds een lijkreuk was.[17]
Verder is Jezus Zelf uit de doden opgestaan door de kracht van de heilige Geest. Met Jezus werden er ook vele lichamen der ontslapen heiligen uit het Oude Verbond opgewekt uit de graven en kwamen in de heilige stad en zij verschenen aan velen.[18]
In de Handelingen der apostelen zien wij dat zowel Petrus als Paulus door God gebruikt werden om een dode op te wekken. Tabitha, hetgeen vertaald Dorkas betekent, werd op gebed en het bevel van Petrus “Tabitha, sta op” levend voor de heiligen en de weduwen geplaatst.[19]
Paulus wekte een jonge man op, Eutychus genaamd, die in de vensterbank zat. Omdat Paulus zolang sprak, werd hij door de slaap overmand, viel van de derde verdieping en werd dood opgenomen. Paulus kwam naar beneden, wierp zich op hem, sloeg de armen om hem heen en zeide: Maakt geen misbaar, want er is leven in hem.[20]
Later zou Paulus bij zijn verantwoording voor Agrippa zeggen: “Waarom wordt het bij u allen omgeloofwaardig geacht dat God de doden opwekt”?[21] Christus is de eerste uit de opstanding der doden.[22]
Opwekking uit de doden in deze tijd?
Bij God zijn alle dingen mogelijk[23]en alle dingen zijn mogelijk voor degene die gelooft.[24] Toch moeten wij erkennen dat de gemeente nu als regel niet rijp, nog niet volgroeid en volwassen is in het zoonschap om doden op te wekken.
In deze tijdsperiode is er hoogstens sprake van aankomend zoonschap en hebben wij naast de evangelieverkonding tot redding van zielen en de opbouw van de gemeente tot heiliging de opdracht om in Jezus’ naam de opdracht om boze geesten uit te drijven en zieken te genezen onder handoplegging. Hierin mogen we toenemen in geloof, kennis, inzicht, gezag en kracht. De innerlijke geestelijke groei en heiliging is echter nog belangrijker dan deze opdracht.
Wij leven nog in de tijd van het zesde zegel, zoals het boek Openbaring dat beschrijft. Er zijn nu slechts uiterst zeldzame voorbeelden van getuigenissen van opwekking uit de doden die ook door medici bevestigd zijn als waar en echt.
Wat echter ook speelt is, dat een prediker als Todd Bentley in 2008 zeventien opwekkingen uit de doden claimde tijdens de zgn. Lakeland-Revival. Er is echter bij nader onderzoek geen enkel geloofwaardig verhaal naar buiten gekomen. Het was een niet te controleren bewering van deze omstreden prediker van wie diverse bizar aandoende filmpjes op You Tube staan.
De leider van TRIN (Touch, Reach en Impact the Nations), Mattheüs van der Steen, zag in maart 2007 een bijzonder visioen: “Ik zag een rij van vijftien mensen breed van het NS-station tot aan dit gebouw (de plaats van samenkomen toen aan de Landbouwlaan te Harderwijk). Duizenden mensen, aangeraakt door Jezus. Ik zag zelfs begrafenisondernemers vier kisten naar binnen dragen. Mensen stonden op uit de dood! En ik zag het getal drie. Wat dit betekent weet ik niet, misschien gaat het over drie jaar gebeuren en duurt het drie maanden”.
TRIN komt allang niet meer bijeen in dit gebouw aan de Landbouwlaan, vlakbij het NS-station in Harderwijk. Begin 2011 hebben zij een kerkgebouw dat een eindje verderop ligt gekocht voor de Arch-gemeente (Apostolic Revival Center Holland) en sinds medio februari 2012 komt men onder de naam ‘House of Heroes’ eerst een periode in Nijkerk en nu in Ermelo samen.
De vraag is: hoe zou Mattheüs van der Steen nu tegen het visioen uit 2007 aan kijken?
Van de uitkomst van dit visioen is niets gebleken. Kennelijk slikken de aanhangers een dergelijke niet uitgekomen geestesuiting. Er is ook geen zweem van ommekeer dat Mattheüs van der Steen zo’n miskleun ronduit en openlijk rechtzet.
Jildert de Boer
© Verdieping en Aansporing 2020.
[1] Vergelijk 1 Kor. 7:40b
[2] Hand. 10:44
[3] 1 Petr. 1:15,NBG-vert.
[4] Marc. 4:26-29, NBG-vert.
[5] Rom. 8:19, NBG-vert.
[6] Joh. 4:23-24
[7]Matth. 10:8, NBG-vert.
[8] Marc. 16:17-18
[9] Ef. 2:1,5 ; Joh. 5:21
[10] Jak. 1:13
[11] Hebr. 11:17-19
[12] 1 Kon. 17:17-24, NBG-vert.
[13] 2 Kon. 4:8-37
[14] 2 Kon. 13:20-21
[15] Matth. 9:18-25
[16] Luk. 7:11-17
[17] Luk. 11:1-44
[18] Matth. 27:51-53, St.vert
[19] Hand. 9:36-43
[20] Hand. 20:9-12
[21] Hand. 26:8
[22] Hand. 26:23
[23] Matth. 19:26; Marc. 10:27
[24] Marc. 9:23
Geef een reactie