Boek: Pure toewijding aan Jezus Christus
In dit boek komen een aantal thema’s naar voren die betrekking hebben op het praktische, christelijke leven. Op pittige wijze laat de auteur zien dat het voor een christen van wezenlijk belang is op alle terreinen van het leven puur aan Jezus Christus te zijn toegewijd. Tal van onderwerpen komen in beknopt bestek aan bod:
› sterven en opstaan
› herleving en opwekking
› luisteren en spreken
› woorden en daden
› eigen houding en het draagvermogen van de ander
› eigen leven en ons getuigenis
› Gods licht naar binnen en naar buiten
› werken vanuit de rust
› leven voor mensen of voor Gods aangezicht
› echtheid of schijn
› jaloers op of blij met de ander
› religie of relatie
› gered of gereed
› blijdschap en ernst
› lofprijzing en beproevingen
› menselijk en geestelijk dienen
› huwelijk en kinderopvoeding
De schrijver spoort christenen vurig aan om eenvoudig en louter toegewijd aan hun Meester te leven en dit ten volle in Gods kracht uit te werken in het persoonlijke dagelijks leven.
Hoofdstuk 1
OPSTANDINGSLEVEN GEEFT HIJ MIJ!
Door sterven tot leven
Jezus leeft!
Bestaat er zoiets als opstanding? Is er leven na de dood? Heeft het zin als wij gemaakt zouden zijn voor een leven van misschien zeventig of tachtig jaar als mensen op aarde? Dat we verschijnen bij onze geboorte om bij onze dood weer te verdwijnen? Wat is dan ons doel? Of is er meer inhoud en hoop dan dat alles zou ophouden bij de lichamelijke dood?
Jazeker! Paulus sprak eens: “Waarom wordt het bij u ongelofelijk geacht, als God doden opwekt?” (Hand. 26:8). In 1 Korintiërs 15 geeft Paulus in een heel hoofdstuk weer hoe essentieel de opstanding is voor het ware christendom. Dat is de kern van het christelijke geloof volgens de Bijbel. Zonder dat zijn de prediking en ons geloof zonder inhoud en vrucht en blijken wij valse getuigen van God te zijn (1 Kor. 15:12-19). “Maar nu, Christus is opgewekt als eersteling van hen die ontslapen zijn” (1 Kor. 15:20).
Alle stichters van godsdiensten zijn dood, maar Jezus Christus is opgestaan en Hij leeft! “Naar de geest der heiligheid heeft Hij door zijn opstanding uit de doden verklaard Gods Zoon te zijn in kracht, Jezus Christus, onze Here” (Rom. 1:4). Zijn opstanding is een bewijs van een leven dat niet zondigde, ook al was Hij om ons te redden voortgekomen uit het geslacht van David naar het vlees (Rom. 1:3). Zo openbaarde Hij Zich als de Zoon des mensen en werd Hij de (be)middelaar tussen God en mensen (1 Tim. 2:5). Niemand van ons kon Hem dat nazeggen, want de hele mensheid lag onder de zonde (Rom. 3:9, 19). Want allen hebben wij gezondigd en missen de heerlijkheid van God, en wij kunnen om niet (= gratis) gerechtvaardigd worden uit Zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus (Rom. 3:24). Door geloof in Hem worden wij gerechtvaardigd (Rom. 3:28).
Nu leent de opstanding zich niet voor redeneringen en bedenkingen met ons verstand. Hier geldt het om te worden als een kind: eenvoudig, onbevangen en echt te geloven. Geloven past bij de opstanding. Daar kun je niet over filosoferen of debatteren.
Wij leven door en met Hem! Hij is overgeleverd om onze overtredingen en opgewekt om onze rechtvaardiging (Rom. 4:25). Zijn opstandingsleven is de kracht, zodat wij ook het nieuwe leven kunnen binnengaan (Rom. 6:4). Hij is onze Verlosser van de zonde, maar tegelijkertijd ook ons Voorbeeld ter navolging en onze Voorloper op de weg naar de heerlijkheid. In die opstandingskracht mogen we als veranderde mensen leven in onze dagelijkse levenswandel!
Fleur, geur en kleur in je leven
In de lente komt alles in de natuur tot nieuw leven en bloei: het krijgt weer fleur, geur en kleur! Pasen is veelzeggend opstandingsleven: vrij te komen van dingen die binden aan de zonde, los te komen van verkeerde gewoonten en gebruiken en door de kracht van Zijn opstanding vrij te worden van elke opstandigheid in ons leven tegenover God. Opstand is de oerzonde, waarmee de morgenster Lucifer, die satan werd, rebelleerde tegenover God, om zich aan de Allerhoogste gelijk te stellen en een positie boven de mens te begeren (Jes. 14:12-15). Deze hoogmoed werd zijn val.
Wij mogen ook wegkomen uit de grauwe, grijze sleur en routine van de dagelijkse tredmolen van beslommeringen. Ons leven kan interessant, fris en boeiend tot en met worden, omdat de Here ons opwekt tot nieuw leven en wij opstaan, om voor de ander tot een hand en voet te zijn. Christen-zijn is een uitdaging en een avontuur met God! Hij wil ons opstandingsleven geven om ons te gebruiken in een grote schakering van veelkleurigheid!
Verloochen je, daarin ligt juist je leven!
Hierbij gaat het erom dagelijks te leren onszelf te verloochenen (Luc. 9:23). Dat betekent dat je jezelf kunt wegcijferen zonder nietswaardig te worden, zoals de boze wel zou willen. Niemand van ons is een nul, laat staan een grote nul, maar God heeft ons tot dat ene, unieke lid gemaakt van het lichaam van Christus. Wij hebben eigen waarde in Gods ogen, zijn kostbaar en hooggeschat en Hij heeft ons lief (Jes. 43:4). We zijn van waarde om God te verheerlijken en anderen om ons heen te dienen! Geen christen kan egocentrisch, dus op zichzelf gericht blijven. Dat is heel praktisch: het opgeven van en het sterven aan ons dikke ik en mijn, om tot zegen en hulp te worden voor onze omgeving. Dat wil zeggen: dat we voor Gods aangezicht voor anderen gaan leven. Wie zo sterft voordat hij sterft, sterft niet meer, als hij sterft, maar leeft in eeuwigheid!
Inhoud, richting en doel in je leven
Ons met Hem opgestane leven krijgt op die wijze inhoud, richting en doel. Het is niet langer meer een stuurloos heen en weer en op en neer ronddobberen. Heel anders wordt alles: het is niet meer “indien er geen doden worden opgewekt, laten wij eten, drinken en vrolijk zijn, want morgen sterven wij” (1 Kor. 15:32). Er is geen sprake meer van oppervlakkig de dag te plukken, of finaal op te gaan in ons werk, of als het ware ‘bewusteloos’ te leven met een tv die V.T. is (= televisie die vrije tijd vult en opslokt). Integendeel: wij hebben te-le-vi-sie nodig! Wat wil dat zeggen? Dat we een vérziende blik op Gods plan krijgen dat het evangelie verkondigd zal worden tot het uiterste der aarde. Bovendien: een te-le-vi-sie op Gods heerlijke toekomst! Dat geeft ons leven een machtig, oneindig perspectief! Hoe mooi om van jezelf te mogen getuigen door Gods genade: ‘ik ben een nieuwe schepping’, zoals we lezen: “Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping; het oude is voorbijgegaan, zie, het nieuwe is gekomen. En dit alles is uit God…” (2 Kor. 5:17-18). Daarbij mogen we het zeker weten: ‘alles wordt nieuw’! En dat niet op de manier van ‘stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw’. In het plan van God wil Hij ons inzetten tot herstel.
Wij mogen door de Geest van God een werkzaam aandeel daarin hebben. Het is niet slechts een passief afwachten. Wat een hoop door Hem die op de troon gezeten is, die getrouw en waarachtig zegt: “Zie, Ik maak alle dingen nieuw” (Openb. 21:5).
Medegevoel
Jezus Christus leeft en is nu onze Helper in de strijd van het leven. Hij bidt en pleit voor ons! (Rom. 8:34; Hebr. 7:25; Hebr. 9:24). Door Zijn Geest is er troost en kracht om het leed te verstouwen en te verwerken, dat in deze gebroken wereld, de zuchtende schepping, onder pressie van de machten der duisternis nog op ons af komt. Hij kan het invoelen als geen ander. Hij kan meevoelen met onze zwakheden, omdat Hij in alle dingen op gelijke wijze als wij verzocht is geweest (Hebr. 4:15). Zelf heeft Hij de verzoekingen, die ook wij meemaken, aan den lijve ondervonden, maar zonder te zondigen. Leven tot en met!
Op onze beurt mogen wij leren ons in te leven in de nood van anderen. Niet door mooie woorden of afgesleten termen te bezigen, maar door leven en meeleven. Dat geeft op-ge-wek-te mensen, vol moed en bemoediging! Dat is pas leven dat verschil maakt! Nieuw leven in geloof en gehoorzaamheid! Zulke mensen zien het zitten, voor nu en voor altijd! En dan merk je ondertussen: ik ben nog lang niet wat ik wezen moet, maar ik ben ook niet meer wat ik ben geweest. Je leert: wat je bij de ander ziet, doe dat bij jezelf teniet!
Sterven en opstaan, is dat iets vreemds, iets geks? Nee, oude rupsen kunnen via verpopping tot nieuwe vlinders worden. Wat een metamorfose! Zo gaat het in het natuurlijke leven en zo is het in het geestelijke leven: een nieuw opstandingsleven! Als mens ben je niet gek als je loslaat wat je toch niet vast kunt houden, om datgene te ontvangen wat je nooit meer kwijtraakt! De vlinder wil nooit meer terug in de cocon. Het rupsenstadium is voorgoed afgelegd. De opstanding begint met de wedergeboorte, dat wil zeggen: van boven geboren, of uit God geboren zijn. Dat nieuwe, hemelse leven mogen wij op aarde gaan uitleven!
Een levende relatie
Jezus leeft en wij met Hem! We zijn opgestaan om in nieuwheid van leven te wandelen (Rom. 6:4). Bidden is niet langer een lege vorm. Je mag en kunt met de Heer praten in gebed, in een levende relatie met Hem. Ben je ontwaakt uit je geestelijke slaap? Leef je bewust met Hem, aan Hem puur toegewijd? Sta dan op… daadwerkelijk!
Geef een reactie